به نقل از «ایسنا»

توصیه‌های یک روانشناس برای پیشگیری از افسردگی

تاریخ انتشار: ۱۹ شهریور ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۶۵۵۸۱۳

ایسنا/کردستان انسان تنها موجودی است که قدرت انتخاب، تکلم، تفکر و تعقل دارد. از این رو زندگی شایسته و بایسته کاملی بر پیکره انسانیت است. انسانیتی که افسردگی، دل‌مردگی و ناامیدی، ریشه در ذات وی و گریز از این واقعیت، نیازمند افراد مصمم، عالم به علم روز و از همه مهم‌تر قبول دوره زمانی‌ای که در آن زندگی می‌کنیم، است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

شیرین کریمی، روان‌درمان و کارشناس روانکاوی در مورد خودکشی و آنچه موجب این پدیده می شود، می‌گوید:با توجه به آمار بالای خودکشی و روند فزاینده آن در جهان، سازمان بهداشت جهانی و انجمن بین‌المللی پیشگیری از خودکشی، روز ۱۰ سپتامبر، برابر با ۱۹ شهریور را به عنوان روز جهانی پیشگیری از خودکشی نامگذاری کرده‌است.

آنچه باعث این نامگذاری و به طور کلی ابراز نگرانی نسبت به این پدیده گشته، توجه به افزایش بیکاری، فشارهای مالی و بحران‌های اقتصادی و همچنین بروز انواع اختلالات روانی از جمله اضطراب،‌ افسردگی، اعتیاد به مواد مخدر و الکل، احتمال خودکشی در افراد است و از طرف دیگر آمارهایی که از سوی سازمان بهداشت جهانی «WHO» و سازمان‌های بهداشتی کشورها منتشر می‌شود، نگرانی جهانی از میزان خودکشی جوانان و نوجوانان را افزایش داده است.

کریمی می گوید: طبق آمار جهانی سالانه ۲۰ تا ۶۰ میلیون نفر در جهان دست به خودکشی می‌زنند، اما تنها یک میلیون نفر از آنها در اقدام خود موفق می‌شوند. این آمار نشان می دهد که زنان بیشتر دست به خودکشی می زنند اما مردان در این امر موفق‌ترند و این امر نشان می‌دهد که زنان بیشتر برای مورد توجه قرار گرفتن این عمل را انجام می‌دهند. در اصل، خودکشی رفتار و پدیده‌ای ضداجتماعی است که معمولاً در پی فشارهای اجتماعی و خانوادگی شکل می‌گیرد.

کریمی معتقد است، گاهی مشکلات زندگی زیاد و تحمل سختی‌ها ناممکن و طاقت فرسا به نظر می‌رسد، آنقدر طاقت‌فرسا که عده‌ای توانایی مقابله با آن را در خود نمی‌بینند و عطای زندگی را به لقایش می‌بخشند و به زندگی خود پایان می‌دهند.

وی می گوید: طبق آمار، پژوهش و بررسی‌های انجام شده به دلیل قبح مسئله خودکشی در کشورمان، خانواده‌ها تمایلی به مطرح کردن چنین مواردی ندارند و آمار دقیقی در این رابطه منتشر نشده و مطالعات گسترده و همه‌جانبه‌ای هم انجام نمی‌شود.

وی می گوید: خودکشی عملی عمدی است که باعث مرگ فرد می‌شود. این عمل اغلب به علت ناامیدی صورت گرفته و علت آن اغلب ابتلا به اختلالات روانی، تنهایی، ناامیدی، حس بی‌ارزشی، شکست در کارهای مهم زندگی، استرس و خشم، استفاده از مواد مخدر و مشروبات الکلی، ابتلا به بیماری‌های جسمی و روحی است.

کریمی می‌گوید: روانشناسان قرن بیست و یکم خودکشی را یکی از معضلات بزرگ اجتماعی می‌دانند. این نوع مرگ در دهه اخیر در سراسر دنیا رو به افزایش است. این معضل اجتماعی می‌تواند به ساختار اجتماع آسیب وارد کرده و آن را از درون متلاشی می‌کند. شرایط ناگوار اجتماعی، اقتصادی و سیاسی یکی از دلایل اصلی خودکشی درون یک جامعه به شمار می‌رود.

وی می گوید:اصولاً افراد قبل از آنکه اقدام به چنین عملی کنند، نشانه‌های خاصی دارند که شناخت این موارد می‌تواند به شناسایی این افراد و جلوگیری از خودکشی کمک کند. افسردگی یکی از بزرگترین مواردی است که سبب می‌شود این افراد دست به چنین عملی بزنند. از دلایلی که مسبب این عمل می‌شود« عدم امنیت شغلی، تحصیلات بالا و بیکاری، بی‌ثباتی اقتصادی» می‌توان اشاره کرد.

این روان‌کاو معتقد است، خودکشی یکی از مشکلات عمده بهداشت عمومی است که معلول فاکتورهای متعددی است که در جوامع و جنسیت متفاوت است. لزوم شناسایی این عوامل برای مداخله مؤثر و پیشگیری در هر جامعه احساس می‌شود.

کریمی می‌گوید: بیشترین روش خودکشی مصرف دارو، سموم و خودسوزی در زنان متأهل است. بالا بودن اقدام به خودکشی در زنان جوان نیاز به توجه بیشتر به سلامت روان این جمعیت را مطرح می‌سازد. استفاده از روش خودسوزی به ویژه در زنان متأهل توجه به آموزش همگانی در خصوص پیشگیری از خودکشی و همچنین بازنگری در نحوه ازدواج و آموزش خانواده‌ها و جوانان در این خصوص و نحوه برخورد با مشکلات خانوادگی را نشان می‌دهد.

وی افزود: بحث خودکشی پیچیده‌ است و حتماً بیش از یک علت می‌توان برای آن در نظر گرفت. تعامل بین عوامل زیستی، روانی، اجتماعی به عنوان عامل خطر یا محافظت‌کننده مطرح شده است. به علاوه نرخ بیکاری و فقر، سن، جنس، مصرف مواد و الکل، بیماری‌های روانپزشکی درمان نشده، میزان دسترسی به روش‌های مهلک خودکشی و ناامنی محیط از عوامل تاثیرگزار هستند.

این روان‌کاو در پایان تاکید کرد: پیشگیری از خودکشی کار راحتی نیست و مستلزم یک رویکرد جامع و اجرای طیف گسترده‌ای از مداخله آموزش فرزندپروری تا مشاوره خانوادگی و درمان اختلالات روانی است. آمار مرگ‌ومیر افراد بر اثر خودکشی به تنهایی بیش‌تر از آمار مرگ‌ومیر افراد در جنگ‌ها و قتل‌هاست. خودکشی سیزدهمین عامل مرگ‌ومیر در سراسر جهان است. این آمار و ارقام هولناک و تکان دهنده را باید موشکافانه بررسی کرد.

انتهای پیام

منبع: ایسنا

کلیدواژه: استانی اجتماعی روز جهانی پیشگیری از خودکشی استانی اجتماعی استانی اقتصادی استانی شهرستانها استانی ورزشی استانی فرهنگی و هنری استانی سیاسی زنجان استانی علمی و آموزشی استانی اجتماعی استانی اقتصادی استانی شهرستانها استانی ورزشی پیشگیری از خودکشی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۶۵۵۸۱۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

توصیه‌های سازمان ملل متحد به مناسبت هفته جهانی روانشناس/ رسیدگی به مسائل نابرابری اجتماعی

رئیس انجمن روانشناسی تربیتی ایران توصیه‌های سازمان ملل متحد به مناسبت هفته جهانی روانشناس را تشریح کرد.

فریبرز درتاج در گفت‌وگو با ایسنا، ضمن تبریک روز روانشناس توصیه‌های سازمان ملل متحد به مناسبت هفته جهانی روانشناس را تشریح کرد و گفت: هفدهمین سالگرد روز روانشناس در سازمان ملل، شیوه‌های امیدوارکننده‌ای را که برای افزایش برابری در آموزش و همچنین رسیدگی به مسائل نابرابری اجتماعی از طریق آموزش طراحی شده، برجسته کرده است.

وی افزود: در این روز سازمان ملل به تمامی ایالات عضو، سازمان‌های غیردولتی و سازمان‌های بین‌المللی انسان دوستانه که از نظر فرهنگی پاسخگو هستند پیشنهاد کرد با ترویج برنامه‌ریزی‌ها و مداخلات با پشتیبانی تجربی، برای تضمین آموزش با کیفیت فراگیر و فرصت‌های یادگیری مادام‌العمر برای همه، با تاکید بر مشارکت علم در پیشبرد دستیابی به اهداف توسعه پایدار و برنامه جهانی۲۰۳۰، تلاش کنند.

این استاد دانشگاه علامه طباطبایی با بیان اینکه روانشناسی به طور منحصر به فردی برای پاسخ به چالش‌های پیش روی جامعه بین‌المللی در ارتباط با دسترسی به آموزش با کیفیت قرار دارد، گفت: آموزش کلید پرورش روابط بین گروهی محترمانه و پرورش جوامع صلح‌آمیز است.

درتاج با اشاره به اینکه سازمان ملل متحد منابع آموزش صلح را برای تشویق جوانان برای حمایت از حذف سلاح‌های کشتار جمعی و ترویج خلع سلاح ایجاد کرده است، خاطرنشان کرد: آموزش همچنین پتانسیل حمایت از پیشرفت جوانان به عنوان شهروندان آگاه در جهان را دارد. نکته قابل توجه، دستور کار دبیر کل برای اجلاس آینده سازمان ملل در سال ۲۰۲۴ شامل فراخوانی برای "تحول آموزش" شامل توصیه‌هایی برای ایجاد تغییرات اساسی در حرفه‌های معلمی، محیط‌های یادگیری و نحوه نگرش به هدف آموزش است‌. دستور کار همچنین اهمیت تضمین حمایت چند جانبه و سرمایه‌گذاری برای دسترسی به آموزش با کیفیت برای همه را تصدیق می‌کند.

رئیس انجمن روانشناسی تربیتی ایران در ادامه به دسترسی به آموزش با کیفیت و همچنین تاثیرات قابل توجه آن بر سلامت و رفاه افراد، خانواده‌ها و جوامع اشاره کرد و یادآور شد: تحقیقات ارتباط بین افزایش پیشرفت تحصیلی و پیامدهای سلامت روانی مثبت را شناسایی کرده است. علاوه بر این، مدارس می‌توانند مستقیما از رفاه روانی دانش‌آموزان، خانواده‌ها و جوامع از طریق تقویت مهارت‌های عاطفی اجتماعی، ارتقاء تاب‌آوری و ارائه ساختار روتین حمایت کنند. با توجه به نقش اساسی معلمان در این تلاش‌ها، ارائه آموزش‌ها، منابع و حمایت‌های موثر به مربیان ضروری است.

درتاج در ادامه با اشاره به اینکه آموزش حق انسانی است و همانطور که توسط برنامه توسعه سازمان ملل متحد ذکر شده و همچنین "یکی از قوی‌ترین و اثبات شده‌ترین ابزار برای توسعه پایدار" است، خاطرنشان کرد: طی ۲۰ سال گذشته پیشرفت‌های قابل توجهی در آموزش در سطح جهان وجود داشته است. به عنوان مثال میزان سوادآموزی افزایش یافته و دختران با نرخ‌های بالاتری نسبت به هر زمان دیگری مدرسه ثبت‌نام می‌کنند. با وجود این موفقیت‌های ستودنی، تفاوت‌های آموزشی بین جوامع شهری و روستایی همچنان قابل توجه است. در برخی مناطق جهان، نزدیک به نیمی از دختران از تحصیل خارج‌اند. علاوه بر این، دسترسی به آموزش کودکانی که در مناطق آسیب‌دیده زندگی می‌کنند به طور خطرناکی محدود است، در حالی که میلیون‌ها کودک فاقد سواد و مهارت‌های ضروری هستند. علاوه بر این، متأسفانه همه‌گیری COVID-19 به طور نامتناسبی بر جوامع تاثیر گذاشته و امتناع از تحصیل را تشدید کرده است که باید مورد توجه قرار گیرد.

انتهای پیام